Aktualności
Sri Hanuraga – od rocka do jazzu
Uważany za jednego z najzdolniejszych indonezyjskich pianistów jazzowych młodego pokolenia swoją muzyczną drogę zaczynał od gry na gitarze. Porzucił ją, by na fortepianie grać… rocka progresywnego.
Jego ojciec jest klasycznie wykształconym gitarzystą i Sri, w naturalny sposób, zainteresował się gitarą i uczył się od ojca jak na niej grać. Gdy miał 13 lat, obejrzał na wideo koncert zespołu Emerson Lake & Palmer.Wtedy to właśnie zainteresował się fortepianem i zdecydował, że na nim chce się uczyć grać. Jako pianista występował w zespołach grających rocka progresywnego i fussion.
– Keith Emerson jest moim największym idolem – przyznaje Hanuraga. – To dzięki niemu porzuciłem gitarę i zająłem się fortepianem. Po tym, jak przeczytałem kilka wywiadów z Keithem, w którym mówił, że jego wielką inspiracją była muzyka Charliego Parkera, Oscara Petersona i Buda Powella, zacząłem ich słuchać. I chociaż początkowo ta muzyka mnie nie ruszała, to jednak doprowadziła do jazzu. Tym, co mnie do jazzu przekonało był teledysk Indry Lesmana „Reborn” i CD z koncertem Simak Dialog. To były pierwsze jazzowe nagrania, których słuchałem wielokrotnie.
I właśnie u Indry Lesmana – jednego z najważniejszych indyjskich pianistów jazzowych – zaczął się uczyć jazzu. Miał wtedy 17 lat. Wtedy także zdobył pierwszą nagrodę w konkursie JGTC i występował na największych indonezyjskich festiwalach jazzowych, w tym na International Java Jazz Festival 2005.
W wieku 19 lat Sri Hanuraga przeprowadził się z Dżakarty do Amsterdamu, by – jak twierdzi – poszerzać swoje muzyczne horyzonty. Studiuje w amsterdamski konserwatorium, uczy się i… cały czas słucha.
– Słuchanie jest dla mnie bardzo ważne – wyjaśnia Sri. – Po pierwsze – słuchając dawnych mistrzów możesz zrozumieć ich niepowtarzalny język i dzięki temu przenieść część ich estetyki do swojej sztuki. Po drugie – trzeba słuchać siebie, bo tylko dzięki temu będziesz w stanie ocenić, czy to co robisz, spełnia twoje własne wymagania artystyczne.
W kwietniu 2006 otrzymał nagrodę jako solista na East of Eastern Jazz Festival w Nijmegen. A w styczniu 2009 zdobył drugie miejsce na YPF Jazz Piano Competition (a oceniany był przez jury w składzie: Jacky Terrason, John Taylor, Antonio Farao, Enrico Pieranunzi i Bobo Stenson).
– Różnica między europejskimi a indonezyjskimi jazzmanami jest przede wszystkim taka, że w Europie jest zdecydowani więcej muzyków parających się najróżniejszymi stylami – twierdzi Hanuraga. – Dążą oni do stworzenia czegoś nowego, a nie podążają za modnymi trendami. Jest tu też dużo więcej miejsc do grania, znacznie więcej jazzowych festiwali niż w Indonezji. I, co ważne, europejska publiczność jest bardzo otwarta na nowa muzykę i wykonujących ją artystów.
W lutym 2010, jego trio – Animated – zostało poproszone o koncert na Dutch Jazz Day, a w maju tego samego roku jego utwór znalazł się ma płycie “The Best Of Jazz Day”.
W 2011 roku został uhonorowany nagrodą “The Indonesian Young Talent Award” na Java Jazz Festival. A wkrótce potem wygrał The European Keep an Eye Jazz Award 2011 w kategorii Najlepszy Zespół z Daniel Master Quartet. W czerwcu 2011 ukończył z wyróżnieniem The Conservatorium van Amsterdam.
– Lubię myśleć, że muzyka jest moją drugą naturą, czymś co osiągnąłem ciężką pracą – przyznaje muzyk.
