Wallace Roney to legenda jazzu. Jego występ z Milesem Davisem na Montreux Jazz Festival zaliczany jest do 20 najważniejszych wydarzeń w historii muzyki.
Według The New York Times Roney to „improwizator, który kocha skomplikowane, wręcz matematyczne linie i wykonuje je z niebywałym wdziękiem”. Wybitny trębacz w swojej twóczości nie tylko oddaje hołd takim muzykom jak Clifford Brown czy Woody Shaw. W 2000 roku Roney zaczyna eksperymentować z funkiem i hip-hopem, wydając w efekcie trzy albumy utrzymane w nietypowej dla muzyka stylistyce.
To właśnie skłonność do eksperymentowania i przekraczania kolejnych granic popchnęła muzyka do współpracy z takimi artystami jak Walter Davis Jr, Stevie Wonder, Carole King, czy Joni Mitchell. Przedostatni album muzyka, „Home”, oferuje wytchnienie od popularnych dziś post-bopowych produkcji.
„Wallace Roney jest mainstreamowy tylko w tym sensie, że tworzy on na podstawie tego, co już powstało, a robi to z pełną świadomością, czym powinien być jazz: polem do wyrażenia samego siebie, błyskawiczną formą komunikacji; muzycznym, duchowym i emocjonalnym tworzywem osobowości” – pisze recenzent portalu Jazzdepot.com.
Wallace Roney dorastał ze swoim młodszym bratem, saksofonistą, Antoinem Roneyem w Filadelfii. W wieku 4 lat zaczął grać na trąbce. Całą młodość Roney poświęcił nauce w szkołach muzycznych. Już jako nastolatek miał okazję zagrać w Cedar Walton’s group. W połowie lat 80. koncertował z Milesem Davisem i Tonym Williamsem. Debiutował w 1987 roku albumem „Verses on Muse”. Szósty i dotychczas ostatni album muzyka, „Understanding”, został wydany w 2013 roku.