Program prezentowany przez Andrzeja Olejniczaka i Vladyslava „Adzika” Sendeckiego opiera się głównie na ich autorskich kompozycjach, które łączą szeroki wachlarz brzmień – od współczesnego hard bopu do free-jazzu. Nie brak tu także wpływów klasycznej i ludowej muzyki polskiej oraz hiszpańskiego flamenco.
Andrzej Olejniczak i Vladyslav „Adzik” Sendecki rozpoczęli współpracę pod koniec lat siedemdziesiątych, w zespole Extra Ball Jarka Śmietany. Te same zainteresowania, inspiracje i poszukiwania muzyczne skłoniły ich do założenia własnej grupy – Sun Ship, która po niedługim czasie istnienia stała się czołową polską formacją jazzową.
W latach 80. obaj artyści wyemigrowali z Polski. Po wieloletniej przerwie, w roku 1999, Olejniczak i Sendecki zagrali razem na koncercie we Frankfurcie nad Menem i postanowili wznowić współpracę. Od tego czasu zagrali kilka koncertów, goszcząc też na festiwalach: Jazz im Palmengarten we Frankfurcie, Semana Grande de Bilbao (projekt Olejniczaka na kwartet jazzowy i orkiestrę symfoniczną), Krakowskie Noce Jazzowe, Gulf Jazz Festiwal, Bilbao BBK Ciclo Jazz, czy na finałowym koncercie IV Letniej Akademii Jazzu w Łodzi. I choć występowało tam też wiele innych sław polskiego jazzu (m.in. Tomasz Stańko i Leszek Możdżer), to właśnie koncert Olejniczaka i Sendeckiego uznany został przez wielu krytyków i akredytowanych dziennikarzy za najważniejsze wydarzenie Akademii.
Andrzej Olejniczak współzałożyciel (wraz z Krzesimirem Dębskim) String Connection, w Polsce współpracował z prawie wszystkimi zespołami sceny jazzowej lat 70. i 80. m.in: Extra Ball, Swing Session, Novi Singers, Zbigniewem Namysłowskim i Andrzejem Trzaskowskim. Brał udział w wielu projektach międzynarodowych. Występował na wszystkich prestiżowych festiwalach jazzowych oraz w najbardziej liczących się salach koncertowych na świecie.
Po wyjeździe do Hiszpanii grał ze światowej sławy pianistą jazzowym Tete Montoliu, z którym w czasie czteroletniej współpracy koncertował na europejskich festiwalach. Wystąpił u boku Gerry Mulligana na festiwalu jazzowym w San Remo. W roku 2006 wystąpił na pierwszym Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym w Quito w Ekwadorze, koncertował również w Kanadzie. Na liście grup i solistów, z którymi koncertował są również m. in. Kenny Drew, Randy Brecker Group, Hiram Bullock, Joe Newman, Horace Parlan, Lou Blackburn, Oliver Jackson, NHO Pedersen. Wykłada w Centro Superior de Musica del Pais Vasco „Musikene”. Zapraszany jest także jako solista w czasie koncertów orkiestr symfonicznych – w tym między innymi z Orkiestrą Symfoniczną w Bilbao, Joven Orquesta de Leioa czy La Orquesta Mondragón.
Vladyslav „Adzik” Sendecki według „New York Village Voice” uznany został jednym z pięciu najlepszych pianistów na świecie.
W późnych latach 70. połączył jazz-rock Keitha Jarretta i Chicka Corei z ekspresyjnym wyrazem polskiej sceny jazzowej. Od lat 80., jako wzięty muzyk towarzyszący Jaco Pastoriusowi, Alowi Jarreau, Michaelowi & Randy’emu Breckerom, Joe Hendersonowi, Michałowi Urbaniakowi, Bobby’emu McFerrinowi i wielu innym, poznał sceny jazzowe w Europie i USA z pierwszej ręki.
Wydał między innymi płytę „Solo Piano At Schloss Elamu” w prestiżowej wytwórni ACT, zajmującej się wyłącznie najlepszymi wykonawcami. Album ten zyskał ogromne uznanie światowej krytyki.
Michał Barański swoją przygodę z muzyką rozpoczął już w wieku pięciu lat. Początkowo uczył się gry na fortepianie, a następnie rozwijał swoje muzyczne zdolności w grze na wiolonczeli. W trakcie swej edukacji muzycznej w szkole równolegle w wieku 12 lat zainteresował się muzyką rozrywkową i jazzową. Rozpoczął naukę gry na gitarze basowej, aby już wkrótce grać w lokalnych zespołach w jego rodzinnych Żorach.
Już jako trzynastolatek został zauważony na warsztatach jazzowych przez amerykańskiego klarnecistę Brada Terry. Wraz z pianistą Mateuszem Kołakowskim i perkusistą Tomaszem Torresem wszedł w skład kwartetu Terry’ego, wielokrotnie koncertując w USA i zdobywając szlify u źródeł jazzu. Koncertował w słynnym klubie Knitting Factory w Nowym Jorku, Jazz Bakery w Los Angeles, Berklee Performance Center w Bostonie, Vail Jazz Festival w stanie Colorado, Portland Jazz Festival w stanie Maine.
Jest absolwentem Wydziału Jazzu Akademii Muzycznej w Katowicach w klasie prof. Jacka Niedzieli. W czasie studiów założył wraz z pianistą Pawłem Kaczmarczykiem formację K/B/D trio z którą zdobył wiele nagród na festiwalach i konkursach jazzowych. Jeszcze w trakcie studiów rozpoczął współpracę jako sideman z wieloma wybitnymi artystami polskiej i światowej sceny takimi jak: Bennie Maupin, Nigel Kennedy, Dan Tepfer, Atma Anur, Tomasz Stańko, Zbigniew Namysłowski, Marcin Wasilewski, Michał Urbaniak, Aga Zaryan, Janusz Muniak, Urszula Dudziak, Kuba Badach, Ewa Bem, Mieczysław Szcześniak, Dorota Miśkiewicz, Anna Serafińska, Jose Torres, David Doruzka, Carmen Moreno, Grzech Piotrowski, Piotr Baron, Mate.O, zespoły Afromental, New LifeM., TGD i wiele innych.
Michał Bryndal – członek tria jazzowego Stryjo oraz zespołu Voo Voo (po śmierci Piotra Żyżelewicza). Wcześniej występował w zespole Sofa.
Brat Jacka Bryndala (wokalisty i gitarzysty zespołu Kobranocka oraz założyciela zespołu Atrakcyjny Kazimierz) oraz Rafała Bryndala (satyryka, tekściarza i dziennikarza Radia ZET) i młodszego Jakuba Bryndala (lidera hip-hopowego zespołu Abstract Squad).
Wraz z Sofą, podczas Open’er Festival 2005 w Gdyni supportował Snoop Dogga i Lauryn Hill, po czym odszedł z zespołu chcąc kontynuować swoją edukację muzyczną w katowickiej Akademii Muzycznej. Współpracował między innymi z zespołem Gribojedow oraz z czołowymi polskimi twórcami hip hopowymi takimi jak O.S.T.R. czy Vienio i Pele (przy albumie „Autentyk 3”).
Jest nie tylko absolwentem katowickiego wydziału jazzu, lecz także sztuk pięknych! Obydwie uczelnie skończył z wyróżnieniem.
Poza tym współpracuje z wokalistką Marią Namysłowską w zespole Mary Go Round, ze skrzypkiem, kompozytorem, aranżerem Adamem Bałdychem w zespole Storyboard oraz współtworzy zespół jazzowy Staff, w którym towarzyszą mu Bartek Staszkiewicz, Tomasz Markanicz i Mariusz Nejman. Zespół koncertował na Skok Jazz Sopot Festival, którego gwiazdą był Branford Marsalis.